ﻣﻘﺪﻣﻪ
در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺣﻀﻮر رﺷﺪ دﻫﻨﺪه و ﺣﺮﻛﺖ آﻓﺮﻳﻦ ﺷﻮراﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ و روﺳﺘﺎ ﻣﺤﻤﻠﻲ ﺑﺮاي ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺟﻤﻌﻲ و ﻫﻤﺪﻟﻲ و ﺗﻔﺎﻫﻢ ﭘﺪﻳﺪ آورد ﻛﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﻧﺸﺎﻧﻪ آن در ﻫﻴﭻ ﺑﺮﻫﻪ اي از دوران ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺸﻮرﻣﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .رﻳﺸﻪ دار ﺷﺪن ﻧﻈﺎم ﺷﻮراﻳﻲ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻬﺎد ﻧﻮﭘﺎ ﻛﻪ ﺑﺮآﻣﺪه از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻲ اﺳﺖ، دارد .
ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻳﻦ ﻧﻬﺎد در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ وﺟﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻲ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ در ﺳﻄﺢ ﻛﻼن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺷﻮراﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ اﻣﻴﺪ ﺑﺨﺶ ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺜﺒﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﭘﺬﻳﺮي ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﺗﺴﺮﻳﻊ و ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .
در ﺷﻮراﻫﺎي روﺳﺘﺎﻳﻲ، ﻫﻤﻴﺎري ﻣﺮدﻣﻲ ﻧﻴﺰ در ﻛﻨﺎر ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺷﻮراﻳﻲ ﻣﻮﺟﺐ آن ﺷﺪه ﻛﻪ در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮارد ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﻋﻀﺎ ﺷﻮرا ﺑﻪ ﻣﻜﺎن ﺷﻮرا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه و ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺻﺮف وﻇﻴﻔﻪ ﻣ ﻄﺮح ﻧﺒﻮده و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ .
ﺷﻮراﻫﺎ در روﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﻛﺰ و ﻛﺎﻧﻮن اﺻﻠﻲ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻣﺸﻮرﺗﻲ ﺑﺎ رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪان، ﻣﻌﺘﻤﺪان، اﺋﻤﻪ ﺟﻤﺎﻋﺎت و ﺷﻮراي ﺳﺎﻳﺮ روﺳﺘﺎﻫﺎ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه و ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي زﻳﺎدي از ﺳﻮي ﻣﺮدم ﺑﺮاي ﻗﺪرداﻧﻲ از ﺷﻮراﻫﺎ ارﺳﺎل ﻣﻲ ﮔﺮدد .